Castenray

Waardige afsluiting herdenking deportaties in Castenray

Op zaterdag 20 november 2004 heeft Castenray op waardige wijze herdacht, dat het 60 jaar geleden was dat het dorp bevrijd werd op 23 november 1944. Tevens werd het feit herdacht dat in oktober en november 1944 in Castenray 47 mannen bij razzia's werden opgepakt, om gedwongen te worden tewerkgesteld in nazi-Duitsland. Als blijvende herinnering aan deze dramatische gebeurtenis werd op het dorpsplein een monument onthuld. Dit was het laatste van zes herdenkingsmonumenten in de dorpen Leunen, Veulen, Oirlo, Heide, Oostrum en Castenray.

De herdenking begon al om 16.00 uur in het gemeenschapshuis De Wis, waar een bijeenkomst was voor gedeporteerden en weduwen van gedeporteerden die elk drie introducés, familieleden, mochten meebrengen. In totaal 70 personen gaven gehoor aan de uitnodiging. Eveneens aanwezig waren vertegenwoordigers van de Stichting Deportatie Oktober 1944 Noord- en Midden-Limburg en van het Lokaal Historisch Platform Venray. Wethouder Lei Heldens vertegenwoordigde het college van B en W, maar vergezelde tevens zijn moeder als zoon van een van de gedeporteerden. Verder waren present de leden van de Dorpsraad en van de Stichting Heemkundig Genootschap Castenray.
Tijdens het nuttigen van de koffie en vlaai kwam doedelzakblazer Pieter van de Vorle binnenmarcheren en hij verraste het gezelschap met 'Scotland the brave'. Jan Strijbos, voorzitter van het Heemkundig Genootschap Castenray, heette vervolgens iedereen hartelijk welkom, waarbij hij de hoop uitsprak dat de middag zou bijdragen aan de verwerking van het persoonlijke leed en de traumatische gevoelens, die bij veel gedeporteerden en hun familieleden nog steeds aanwezig waren. Elkaar vertellen over dit stuk oorlogstragedie en steun vinden bij degenen die toentertijd in dezelfde nare situatie verkeerden, was het hoofddoel van het middagprogramma.

Een geanimeerd gesprek tijdens de bijeenkomst in het gemeenschapshuis in Castenray.

In het gemeenschapshuis had de heemkundevereniging een kleine expositie over Castenray tijdens de Tweede Wereldoorlog ingericht.

De vertoning van de filmpjes 'Razzia' en 'Tijd voor Toen', met historische beelden van Castenray net na de Tweede Wereldoorlog, vielen in zeer goede aarde bij de aanwezigen, evenals de muzikale intermezzo's van de doedelzakblazer. Ook werd volop gebruik gemaakt van het bezichtigen van de ingerichte expositie over de oorlogstijd en de razzia'en deportaties. De tijd vloog om en na het gebruiken van een broodmaaltijd was het tijd om ter kerke te gaan voor de herdenkingsdienst.

Gelukkig waren de voorste banken in de kerk gereserveerd voor de gasten, want de Castenrayse parochiekerk zat intussen bomvol. Weer was het doedelzakblazer Pieter van de Vorle die op indrukwekkende wijze de intrede verzorgde. Van achter uit de kerk kwam hij, de 'Amazing Grace' spelend, binnenmarcheren, gevolgd door kapelaan van Dijck en de misdienaars. Het Dameskoor en de heren van het Kerkelijk Zangkoor zorgden gezamenlijk voor een schitterende opluistering van de herdenkingsdienst.
Zeer boeiend, aangrijpend en ontroerend was de toespraak van oud-Castenrayer prof. dr. Jos Vollebergh, die in plaats van de gebruikelijke preek vertelde over zijn wederwaardigheden tijdens de deportatie.
Aan het slot van de plechtige herdenkingsdienst volgde een ander hoogtepunt, toen de Fanfare Dorpsklank met de processiemars 'St. Oswaldus' de kerk binnenmarcheerde. Aanvankelijk was het de bedoeling geweest dat alle kerkgangers de fanfare naar buiten zouden volgen voor de onthullingsceremonie op het dorpsplein, maar vanwege het vriesweer besloot het Heemkundig Genootschap, om het gedeelte van de toespraken in de kerk te houden. Na een openingswoord van Jan Strijbos volgden toespraken van dr. Gerard Sonnemans namens de Stichting Deportatie Oktober 1944 Noord- en Midden-Limburg en van Louis Vroemen, voorzitter van de Dorpsraad Castenray.
In zijn dankwoord refereerde Jan Strijbos als voorzitter van de Werkgroep Herdenking Deportaties 1944 Gemeente Venray aan de prettige en succesvolle samenwerking met de afgevaardigden van de Dorpsraden en de historische groeperingen in de zes dorpen, waar de deportaties plaatsvonden. Lof was er eveneens voor het Lokaal Historisch Platform Venray en voor de sponsoren: de SNS-bank Venray, Steenhandel Kusters uit Heide, de firma Van Rattingen en de firma Martens-Drieshen uit Venray.

Voorafgegaan door de musicerende fanfare ging het daarna naar het dorpsplein voor de onthulling van het monument. Deze eer viel te beurt aan twee oud-gedeporteerden uit Castenray, Hândrie Wismans en Jan Peeters. Vervolgens bracht de doedelzakblazer een muzikaal eerbetoon en na een gedicht van Kai Cremers, kleinzoon van een gedeporteerde, volgde de inzegening van het herdenkingsmonument door kapelaan van Dijck. Trompettist Caro Versteegen bracht de Last Post ten gehore, waarna alle namen van de gedeporteerden opgelezen werden. Voor elke gedeporteerde plaatsten kinderen van de basisschool een roos in een vaas; 46 rode en 1 witte. Deze witte roos was bestemd voor Louis Calon, die de deportatie niet overleefde.
Tijdens het leggen van bloemstukken door de Dorpsraad, namens de Castenrayse gemeenschap en door familieleden van gedeporteerden speelde Pieter van de Vorle 'Flowers of the Forest' op de doedelzak.
De Fanfare Dorpsklank sloot deze waardige en indrukwekkende herdenking af met 't Câsels Lied, dat uit volle borst werd meegezongen.
Aansluitend toog de stoet van een paar honderd mensen, voorafgegaan door de doedelzakblazer, naar het warme, Castenrayse gemeenschapshuis, waar gratis koffie en thee werd verstrekt. Van de bezichtiging van de ingerichte expositie werd wederom volop gebruik gemaakt.
Overweldigend waren de positieve en warme reacties van de vele aanwezigen over deze zeer waardige, gevarieerde en prima georganiseerde herdenking van 60 Jaar Bevrijding en 60 Jaar Deportaties in Castenray.



De Werkgroep Herdenking Deportaties 1944 Gemeente Venray mag terugzien op zes sfeervolle herdenkingen in de afgelopen twee maanden. Het initiatief tot de oprichting van de monumentjes is bij vele honderden mensen, gedeporteerden en hun familieleden, geweldig goed aangeslagen. Zonder uitzondering hebben de herdenkingen hen uitermate geraakt. Hartverwarmend waren de schouderklopjes van de vaak zeer ontroerde gedeporteerden en de weduwen van gedeporteerden, maar ook voor de kinderen van de opgepakte mannen vielen nu pas puzzelstukjes op hun plaats. Dikwijls hadden ze zich afgevraagd, waarom hun vader soms wat neerslachtig was en de weinige keren dat hij iets losliet over de deportatieperiode, realiseerden ze zich niet wat hij had doorgemaakt. Met alle informatie die ze nu kregen, werd hen duidelijk dat hun vader vele verschrikkingen had moeten doorstaan en eigenlijk nooit de gelegenheid had gekregen, om alles goed te verwerken. Mede daarom waren ze blij de herdenkingen te hebben mogen meemaken, maar ze vormden tevens een eerbetoon aan hun vader.

Alom positieve reacties dus (klik hier om een aantal reacties te lezen) en de leden van de werkgroep zullen met een voldaan gevoel de laatste, evaluerende bijeenkomst in januari 2005 bijwonen. Daarna zal de werkgroep ontbonden worden.

Comments are closed.